Pozwolenie zintegrowane („pozwolenie IPPC”) jest szczególnym rodzajem licencji na prowadzenie działalności przemysłowej, obejmującej kompleksowo wszystkie aspekty oddziaływań środowiskowych. Powszechnie stosowany akronim IPPC pochodzi z Dyrektywy UE w sprawie zintegrowanego zapobiegania i ograniczania zanieczyszczeń (Integrated Pollution Prevention and Control).
Pozwolenie zintegrowane wymagane jest dla instalacji o umownie „największej uciążliwości”, których zestawienie zawiera Rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (aktualne rozporządzenie).
Dla instalacji typu IPPC opracowujemy kompletny wniosek o wydanie pozwolenia zintegrowanego, którego zawartość i zakres określa szczegółowo Ustawa Prawo Ochrony Środowiska (ustawa POŚ).
Podczas prac nad wnioskiem proponujemy rozwiązania umożliwiające spełnienie wymagań ochrony środowiska, w szczególności wymagań najlepszej dostępnej techniki (BAT), określonych w konkluzjach BAT lub dokumentach referencyjnych BAT (BREF).
W przypadku, gdy eksploatacja instalacji obejmuje wykorzystywanie, produkcję lub uwalnianie substancji powodującej ryzyko oraz występuje możliwość zanieczyszczenia gleby, ziemi lub wód gruntowych na terenie zakładu, opracowujemy raport początkowy o stanie zanieczyszczenia gleby, ziemi i wód gruntowych.
Zasadą ogólną jest, że wprowadzanie pyłów lub gazów do powietrza wymaga pozwolenia. Pozwolenie należy uzyskać przed oddaniem instalacji do użytkowania.
Pozwolenie na wprowadzanie pyłów lub gazów do powietrza („pozwolenie sektorowe”) jest najczęściej spotykanym rodzajem pozwolenia na emisję zanieczyszczeń, obejmuje instalacje niewymagające pozwolenia IPPC oraz niewymienione w Rozporządzeniu Ministra Środowiska w sprawie przypadków, w których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji nie wymaga pozwolenia (aktualne rozporządzenie).
Dla instalacji wymagających pozwolenia opracowujemy kompletny wniosek, którego zawartość i zakres określa szczegółowo Ustawa Prawo Ochrony Środowiska (ustawa POŚ).
Podczas prac nad wnioskiem proponujemy rozwiązania umożliwiające spełnienie wymagań ochrony środowiska, w szczególności norm jakości powietrza (poziomów dopuszczalnych i wartości odniesienia) oraz standardów emisyjnych.
W przypadku, gdy nie jest wymagane pozwolenie na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, ale instalacja może negatywnie oddziaływać na środowisko, wymagane może być zgłoszenie instalacji.
Rodzaje instalacji, z których emisja nie wymaga pozwolenia, a których eksploatacja wymaga zgłoszenia określa Rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie rodzajów instalacji, których eksploatacja wymaga zgłoszenia (aktualne rozporządzenie).
Ogólnie rzecz ujmując Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach (decyzja środowiskowa) określa szereg wymagań ochrony środowiska dla planowanych przedsięwzięć, wymagana jest przed uzyskaniem innych decyzji (najczęściej jest to pozwolenie na budowę) i w praktyce prace nad wnioskiem o uzyskanie decyzji środowiskowej należy rozpocząć już na etapie koncepcji inwestycji.
Temat jest szeroki, zaś aktem prawnym regulującym szczegółowo powyższe kwestie jest Ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Ustawa OOŚ).
Zgodnie z ustawą OOŚ jako „przedsięwzięcie” rozumie się „zamierzenie budowlane lub inną ingerencję w środowisko polegającą na przekształceniu lub zmianie sposobu wykorzystania terenu, w tym również na wydobywaniu kopalin …”.
Uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest wymagane dla planowanych:
- przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko (wymagających z założenia przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko),
- przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko.
Do wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach należy dołączyć:
- w przypadku przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko (tzw. przedsięwzięcia z grupy I) – raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko,
- w przypadku przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko (tzw. przedsięwzięcia z grupy II) – kartę informacyjną przedsięwzięcia.
Do wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach należy dołączyć:
- w przypadku przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko (tzw. przedsięwzięcia z grupy I) – raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko,
- w przypadku przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko (tzw. przedsięwzięcia z grupy II) – kartę informacyjną przedsięwzięcia (KIP).
Klasyfikacja przedsięwzięć do grupy I lub II wynika z Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (aktualne rozporządzenie).
Na potrzeby wniosku o wydanie decyzji środowiskowej opracowujemy raporty i karty informacyjne, których zawartość i zakres określa szczegółowo Ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Ustawa OOŚ).
Podczas procedury uzyskiwania decyzji środowiskowej doradzamy jak osiągnąć rozsądny kompromis między aktualnymi wymaganiami ochrony środowiska, a potrzebami inwestora.
Do wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach należy dołączyć:
- w przypadku przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko (tzw. przedsięwzięcia z grupy I) – raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko,
- w przypadku przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko (tzw. przedsięwzięcia z grupy II) – kartę informacyjną przedsięwzięcia (KIP).
Klasyfikacja przedsięwzięć do grupy I lub II wynika z Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (aktualne rozporządzenie).
Na potrzeby wniosku o wydanie decyzji środowiskowej opracowujemy raporty i karty informacyjne, których zawartość i zakres określa szczegółowo Ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Ustawa OOŚ).
Podczas procedury uzyskiwania decyzji środowiskowej doradzamy jak osiągnąć rozsądny kompromis między aktualnymi wymaganiami ochrony środowiska, a potrzebami inwestora.
W analizie porealizacyjnej dokonuje się porównania ustaleń zawartych w raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko i w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, w szczególności ustaleń dotyczących przewidywanego charakteru i zakresu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz planowanych działań zapobiegawczych z rzeczywistym oddziaływaniem przedsięwzięcia na środowisko i działaniami podjętymi dla jego ograniczenia.
W razie stwierdzenia okoliczności wskazujących na możliwość negatywnego oddziaływania instalacji na środowisko, organ ochrony środowiska może, w drodze decyzji, zobowiązać prowadzącego instalację do sporządzenia i przedłożenia przeglądu ekologicznego. Zawartość i zakres przeglądu określa Ustawa Prawo Ochrony Środowiska (ustawa POŚ).
Jako przeglądy ekologiczne określa się również potocznie różnego rodzaju przeglądy środowiskowe, audyty środowiskowe, due dilligence. Są to opracowania wykonywane na potrzeby własne przedsiębiorcy, podczas przekształceń własnościowych itp., z reguły nie przedstawiane organom ochrony środowiska. Wykonujemy powyższe opracowania w zleconym zakresie tematycznym dla zakładów lub instalacji. W opracowaniu porównuje się stan faktyczny prowadzenia instalacji z wymaganiami ochrony środowiska, ocenia obiektywnie stopień spełnienia powyższych wymagań oraz przedstawia zalecenia i niezbędne działania mające na celu dostosowanie funkcjonowania instalacji do wymogów prawa środowiskowego.
Bilans LZO i sprawdzenie dotrzymania standardów emisyjnych LZO dotyczy instalacji objętych standardami emisyjnymi Lotnych Związków Organicznych na mocy Rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów (aktualne rozporządzenie).
Sprawdzenia dotrzymania standardów emisyjnych dokonuje się w terminie 2 miesięcy od zakończenia roku objętego bilansem. W przypadku niedotrzymania standardów prowadzący instalację przekazuje niezwłocznie informację o tym fakcie organowi ochrony środowiska właściwemu do wydania pozwolenia, przedkładając roczny bilans masy LZO.
Wymagania najlepszej dostępnej techniki (Best Available Technique – BAT) dotyczą instalacji typu IPPC, tzn. instalacji wymagających pozwolenia zintegrowanego. Dokumenty referencyjne BAT (BREF) oraz konkluzje BAT publikowane są w Dzienniku Urzędowym UE.
Wymagania BAT analizujemy w ramach wniosków o wydanie pozwolenia zintegrowanego oraz w raportach o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, o ile dotyczą instalacji typu IPPC.
Spełnienie wymagań BAT sprawdzane jest również w ramach okresowych analiz pozwolenia zintegrowanego, co najmniej raz na 5 lat.
Dodatkowo organ właściwy do wydania pozwolenia dokonuje analizy warunków pozwolenia zintegrowanego niezwłocznie po publikacji konkluzji BAT odnoszących się do głównej działalności danej instalacji, lecz nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia publikacji. W przypadku, gdy analiza taka wykaże konieczność zmiany pozwolenia zintegrowanego, instalacja musi zostać dostosowana do wymagań określonych w konkluzjach BAT w terminie nie dłuższym niż 4 lata od dnia publikacji konkluzji BAT.
Obliczenia rozprzestrzeniania zanieczyszczeń w atmosferze wykonujemy wykorzystując program komputerowy OPERAT FB, zgodny z metodyką referencyjną określoną w Rozporządzeniu Ministra Środowiska w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu (aktualne rozporządzenie).
Program umożliwia także obliczenia rozprzestrzeniania zanieczyszczeń z dróg metodą CALINE3, zatwierdzoną do stosowania przez Amerykańską Agencję Ochrony Środowiska U.S. EPA. Model CALINE3 jest zalecany przez Ministerstwo Środowiska i Główny Inspektorat Ochrony Środowiska do obliczania stężeń zanieczyszczeń w atmosferze pochodzących z transportu drogowego.
